آیا حالت چهره استاندارد را می دانید؟
این اصطلاحی است که من برای آنچه سایرین، هنگامی که شما به آنها نگاه می کنید، گوش می دهید و البته گفتگو نمی کنید، از شما می بینند، به کار می برم. بسیاری از افراد حالات چهره بسیار عبوسی دارند، و آن را تشخیص نمی دهند.
برای مثال، زمانی که در یک ایستگاه رادیویی در مورد اصطلاح حالت چهره استاندارد سخنرانی می کردم مهندسی بود که حالت چهره عبوسی داشت. بعد از سخنرانی نزد من آمد و گفت: "می دانید بانو، شاید شما برای حالت چهره استانداردی که از آن صحبت کردید راه کاری داشته باشید. نامزد من مرتب از من می پرسد از دستش ناراحت هستم؟ و من واقعاً نیستم. شاید حالت صورتم مشکل دارد." و واقعاً هم صورت او یا دقیقتر بگویم، حالت صورتش مشکل داشت.
حالت چهره استاندارد سخت و عبوس ممکن است عواقب کاری برای شما داشته باشد. افراد از شما دوری کنند، فکر کنند که از دستشان عصبانی هستید، یا نسبت به شما حالت تدافعی بگیرند. اگر بخواهید با مردم رابطه برقرار کنید این موارد برای شما مفید نیست.
حالت چهره استاندارد در مورد شما چه می گوید؟ زنی به من گفت زمانی که در حال تماشای فیلم عروسی اش بوده، فهمیده است که چقدر حالت چهره عبوسش اثرات ناخوشایندی به همراه داشته است. " آن روز شادترین روز زندگی من بود
و من بدبخت به نظر می رسیدم."
پیشنهاد کاربردی
به نظرات درخواست نشده دوستان و همکاران خود توجه کنید. آیا اغلب از شما می پرسند "ناراحت هستید؟" در این صورت حالت چهره شما درست نیست.
شما می خواهید دسترس پذیر و ارتباط پذیر به نظر برسید. پس می توانید ماهیچه های صورت خود را طوری کنترل کنید که حالت نرمال آن "دلپذیری" را انتقال دهد نه "رنجیدگی" را. احتمالاً شنیده اید که می گویند "چشمانتان می خندد"- پس آن را امتحان کنید. شاید شگفت زده شوید وقتی ببینید که چگونه بقیه هم به شما لبخند می زنند.
همچنین به خاطر داشته باشید که چشمان فرد بخش کلیدی تعاملات او با سایرین است. وقتی با دیگران صحبت می کنید به آنها نگاه کنید. در بسیاری از فرهنگها اگر افراد نتوانند چشمان طرف مقابل را ببینند واقعاً به او اعتماد نمی کنند. (در فرهنگ ایرانی، اسلامی در روابط اجتماعی دو جنس مخالف به دلیل حجب و حیا و یا موازین دینی افراد متدین از نگاه مستقیم به چشمان جنس مخالف پرهیز می کنند و این بخشی از فرهنگ ایرانی است.)
یک افسر آموزش دیده پلیس از من پرسید که آیا می توانم به افسرانش کمک کنم که بفهمند به هنگام صحبت با مردم باید عینک دودی خود را از چشم بردارند؟ با چشمان پنهان پشت عینک دودی، بسیار ترسناک به نظر می رسند.
بسیاری از ما تمایل داریم در یک موقعیت ناخوشایند نگاه خود را بدزدیم یا به سمت دیگر بچرخانیم. با این کار، به فرد مقابل می گویید که عصبی هستید. شما نمی خواهید چنین برداشتی بشود. خودتان را مجبور کنید که به طرف مقابل خود نگاه کنید- گرچه می توانید گاهی به نقطه ای دیگر خیره شوید.
نکته تأمل برانگیز
تماس چشمی نقش بزرگی در تصمیمات استخدامی ایفا می کند. در یک بررسی که CareerBuilder بر روی بیش از 2500 مدیر استخدام کننده انجام داد، بیش از 67 درصد گفتند که احتمال استخدام فردی که توانایی برقراری تماس چشمی ندارد کم است، 38 درصد تمایلی به استخدام فردی که لبخند نمی زند نداشتند، و 33 درصد نیز همین نظر را در مورد متقاضیانی که خیلی بی قرار بودند داشتند.
منبع: ملزومات اتیکت کسب و کار- باربارا پچر
